دستگاه جوجه کشی

 بیماری های مشترک، بیماری هایی میباشند که قابل انتقال فی مابین آدم و حیوان ها هستند . نوباوه های برنا و بزرگسالان پیر و اشخاصی که دچار فقر ایمنی هستند، بخش اعظم در معرض این دسته بیماری ها می باشند . کسانی که فقر ایمنی دارا هستند مانند افرادی که به بیماری های سرکوبگر ایمنی در گیر می باشند (ایدز) و یا اشخاصی که از دارو هایی که منجر تولید فقر ایمنی می شود (کورتون ها)، بیماری سرطان و یا این که افرادی که جنین سقط کرده اند، می باشد .

گروه طیوران صنعت فاخته

هر چند لیست تعداد بیماری هایی که مشترک می باشد مضاعف می باشد اما به چند تا از آنهایی که اهمییت بیشتری دارا هستند اکتفا می کنیم: کلامیدیوز Chlamydiosis، سالمونلا Salmonellosis، کمپیلو باکتر Campylobacteriosis، نیوکاسل New castles، آلوئولیت آلرژیک Allergic Alveolitis ، مایکوباکتریوم Mycobacteriosis (Avian Tuberculosis) ، آنفولانزا Influenza، ژیاردیا Giardia و کریپتوسپوریدیوز Cryptosporidiosis .
کلامیدیوز:
برهان این بیماری کلامیدیا پسیتا است و یک باکتری داخل سلولی می باشد . این بیماری در خانواده طوطیان و انسانها سیتاکوزیس نامیده می شود . این بیماری در طوطی سانان تب پاروت هم نامیده می شود .
این بیماری علاوه بر انسانها و پرندگان، در گاوها، گوسفندان و خوک ها هم مشاهده می شود . اکثر بشر های که به این بیماری دچار می شوند، طوطی و یا کبوتر ویا بوقلمون در خانه نگه داری می کنند . این بیماری همچنین از انسانی به آدم دیگر نیز منتقل می شود .
وسیع ترین دسته ای که بضاعت ساخت بیماری را دارا‌هستند از انسان و پرنده ها ایجاد شده میباشد . مدل های که در موجوادات دیگر یافت شده می باشد اکثر اوقات موجب بیماری نمی شوند .
عفونت از شیوه مدفوع، ادرار، بزاق، ترشحات چشم و بینی و گرد و غبار مالامال ها منتقل می شود . این عفونت از طرز تنفس و یا این که میل کردن دگر پرنده ها و یا بشر منتقل می شود . از طرز تخم هم ثابت گردیده می باشد که در مرغابی ها و غاز ها و بوقلمون ها منتقل می شود . دوره کومون این بیماری در طیوران دربین چندین ماه تا چند سال متغیر می باشد .
در پرنده ها این بیماری با التهاب دیده ها و مشقت در تنفس و ادرار سبز همپا است . البته این بیماری همیشه در پرنده ها یار نشانی های خاصی نیست، این مدل پرنده ها ناقل این بیماری میباشند . هرگونه استرس وارد گردیده به پرنده ها از قبیل استرس حمل و نقل، تغذیه ضعیف، بیماری های دیگر، ضعیف بودن کارایی تهویه ها ویا تخم گذاری موجب بیدار شدن این باکتری وایجاد بیماری هم پا است .
معمولا انسان ها در اثر ذرات عفونی آویزان در هوا مبتلا التهاب می شوند . زمان کومون این بیماری در آدم در بین 5 تا 14 روز میباشد . علائم عمومی این بیماری در بشر تب آنفولانزایی، اسهال، لرزش، کونژکتیویت و زخم شدن گلو می باشد .
آزمایش های تشخیصی متعددی وجود دارد اما بهترین تست برای ردیابی این بیماری P .C .R است و آلرژی متعددی دارااست .
داروهای مطلوب این بیماری تتراسایکلین و داکسی سایکلین است . در بشر به دوران 3 هفته و در پرنده ها 45 روز تحت معالجه قرار می گیرند .
سالمونلا:
سالونلا یک باکتری گرم منفی است که در آدم و پرنده ها و سایر حیوان ها ساخت بیماری می نماید . این باکتری می تواند در خاک و آب بازه زمانی های متعددی زنده بماند .
تعداد متعددی از سروتایپ های سالمونلا که بضاعت بیماری زایی دارند، شناخته شده می‌باشد . کلیه سروتایپ ها قادرند در خوراک ایجاد سم کرده و غذا را مسموم کنند . وجود خویش سالمونلا و سم ساخت شده آنها، هر دو می تواند ایجاد بیماری نماید .
بیماری سالمونلا در پرنده ها می تواند از طرق، خوردن طعام های آلوده و کثیف ، آب و تخم مرغ های دربردارنده سالمونلا و یا این که از روش پوسته تخم مرغ روی دهد . این باکتری ممکن هست در مرغ ها و یا این که کبوتر ها باشد اما آن‌ها در ظار سلامت هستند . عفونت در پرنده ها همراه با سستی، از دست دادن اشتها، نخوردن آب و توسعه و گسترش آرتریت همپا می باشد . در طوطی ها ممکن است که اسهال خونی ، افسردگی شدید ، ارتقا سلول های سپید خون و آخر و عاقبت مرگ را در پی داشته باشد .
اکثر زمان ها انسان هایی که به این بیماری مبتلا می شوند به دلیل آلودگی خوراک به این باکتری و مخصوصا طعام هایی که از پرندگان خانگی و تولیدات آن ها تهیه و تنظیم گردیده است، می باشد . برای مردم زمان کومون این بیماری 6 تا 72 ساعت هست . استفراغ، اسهال خونی، تب و کم آبی رنگ بدن از عوارض این بیماری می باشد . برگشت تندستی در این بیماری 2 تا 4 روز میباشد . سالمونلا از روش آدم به آدم هم می تواند منتقل شود . انسانهای آلوده و کثیف به سالمونلا هم می توانند سبب ساز بیماری در پرنگان شوند .
تشخیص این بیماری در پرنده زنده خلل هست زیرا که پرنده ها به صورت متناوب در گیر می شوند . آزمایشهای کشت میکروبی از کلواک و مدفوع در تشخص بیماری بسیار کمک کننده میباشد .
درمان پرنده ها آلوده به این بیماری توسط آنتی بیوتیک های حاذق که در آزمایشهای کشت میکروبی حساسیت آنان تعیین گردیده میباشد برای 3 تا 5 هفته چهره می گیرد . پرنده هایی که عالی می شوند ممکن می باشد ناقل و حمل کننده سالمونلا شوند .
آنتی بیوتیک ها معمولا در انسانها مصرف نمی شوند مگر در مواردی که تب و سپتی سمی وجود داراست .
آلوئولیت
آلرژیک: این بیماری اسم های متعددی داراست از جمله، پنومونی افزایش حساسیت، پنوموکونیوزیس و بیماری ریوی در کبوتران . این بیماری در انسانهای که نسبت به مالامال و یا غبار لبریز یا این که کسانی که با کبوتران سرو کار دارند چشم می شود . نماد های این بیماری ممکن است در دو سال خود را نشان دهند البته اکثر اوقات تا 10 الی 20 سال این نشان ها بارز می‌باشند .
این بیماری به سه شکل حاد، ذیل حاد و مزمن دیده می شود . فرم حاد، در اثر استنشاق پر و یا این که غبار مالامال ویا در معرض مدفوع پرنده ها در زمان 4 ساعت قرار داشتن، به‌وجود می آید . علامت های فرم حاد، عطسه، رنج در تنفس، حس سوز و سرما و تب می باشد . در صورتیکه شخص از آن موقعیت زود خارج بیاید، معالجه خاصی نمی خواهد و نماد های بیماری از فی مابین خواهد رفت . در فرم زیر حاد شخص طی دوران برهه زمانی بیشتری در معرض موارد آلرژیک قرار داراست . سرفه های کم آب و سختی تنفس رو به ارتقا خواهد گذاشت . در این فرم هم درصورتی که شخص از مورد ها آلرژیک به دور شود خویش به خویش بهبود پیدا خواهد کرد و علامتها نیز از بین خواهد رفت . در شرای شخصی به فیس مداوم با موردها آلرژیک زا راز و عمل داشته باشد به فرم مزمن در گیر خواهد شد . این فرم دیگر قابل بازگشت نمیباشد و علامتها آن هم سختی در تنفس به فیس آشکارا پیش رونده ، عطسه خشک و کاهش وزن می باشد .
آلوئولیت آلرژیک ظرفیت ششها را کاهش می دهد و باعث زخم به آلوئول های ریه می شود .
هر چندین این بیماری در اشخاصی که به صورت ژنتیکی مستعد این بیماری می‌باشند صورت میدهد، البته می توان اقداماتی را برای کاهش در معرض قرار گیری در برابر موارد آلرژیک زا انجام بخشید . این مورد ها مشتمل بر پاک کردن قفسها به صورت روزانه، شستوشوی مکرر طیوران پرهیز از ازدحام آنها، تهویه هوای مناسب و استعمال از سیستم های تمییز کننده هوا .
کمپیلو
باکتریوزیس: این بیماری در اثر باکتری کمپیلو باکتر ژژونی چهره می دهد . این باکتری، گرم منفی و دارای اسپور غیر متحرک هست . این باکتری انسانها و مدل های مختلفی از حیوان‌ها را پایین تاثیر قرار می دهد بویژه طوطی سانان ( طوطی) و گنجشک سانان( فنچ و قناری) . این باکتری در روده کوچک( ژژنوم و ایلئوم) و کولون ( روده بزرگ) معاش می کند و به چهره فلور ارگانیک بسیاری از پرندگان بشمار می رود . نگه داری پرنده ها وحشی به چهره آزاد سبب ساز توسعه بیماری و انتقال بیماری به فیس دهانی- مدفوعی می شود . علائم کلینیکی این بیماری هپاتیت، بی حالی و رخوت، از دست دادن اشتها، کاهش وزن و اسهال زرد رنگ می‌باشد . مرگ و میر نیز ممکن می باشد چشم شود .
این بیماری ممکن است در اثر خوردن پرندگان بیمار و یا این که فراورده های آنان به انسان منتقل شود . علامت ها آن دل درد، تب، اسهال و سر درد در 2 تا 5 روز ادامه خواهد داشت . زنهای آبستن، اشخاص ضعیف و افرادی که ایمن ضعیفی دارا هستند بیتر در معرض خطر می‌باشند . اشخاصی که با مرغ و پرندگان خانگی راز و فعالیت دارند در وحله اولیه خطر می باشند . تست های خونی و قطع سازی ارگانیسم ازمدفوع و کشت آن برای تجویز دارو به کارگیری می شود . بهبودی با درمان با آنتی بیوتیک ها و استراحت ،7 تا 10 روز انجام می شود .
نیوکاسل:
برهان بیماری نیوکاسل، پارامیکسو ویروس میباشد که پرنده ها و انسانها را مریض می کند . این بیماری عمده در بین پرندگان وحشی عمومیت داراست . ویروس این بیماری از طرق دهانی، تنفسی و از روش مدفوع منتقل می شود . نشانه ها این بیماری، نماد های تنفسی، اسهال و علامتها عصبی از قبیل فلجی، رمز نافرم( کله بادی)، حرکات چرخشی به دور خود و هجوم بیماری به چهره یکدفعه می باشد . بعض از پرنده ها زنده خواهند واند ولی یکسری از آنها خواهند مرد .
کسانی که در خطر هستند معمولا افرادی میباشند که با طیوران و یا محصول ها آنها سر و کار دارند . زمان کومون این بیماری فقق یکی دو روز می‌باشد . کونژکتیویت و تب و لرز و بی حالی از علاءم این بیماری در انسان هست . بازگشت تندستی حدود 3 هفته ارتفاع خواهد کشید .
تشخیص قطعی این بیماری در آدم و یا پرندگان با انقطاع کردن این ویروس می باشد . معالجه خاصی برای این بیمار وجود ندارد و با معالجه های حمایتی مثل نوشیدن آب زیاد، استراحت و خوراک های مطلوب می بضاعت و توان به بهبودی نسبی رسید .
سل
مرغی : توسط مایکو باکتریوم ویوم ایجاد می شود که قربت زیادی با باکتری سل انسانی و گاوی داراست .در پرندگان M .avium سبب بیماری ناتوان کننده مزمنی با ندول های سلی می شود . در آدم عفونت M .avium یابه رخ تنفسی در خردسالان ویا بصورت موضعی در بزرگسالان پیدایش می کند که که با تورم گره های لنفاوی ناحیه همپا میباشد . تولید عفونت در کسانی که فقدان ایمنی دارا هستند به صورت حادتر می‌باشد .
M .avium از شیوه میل کردن غذا و یا آب توسعه و گسترش می یابد . گله های مرغ می بایست نابود شود . در حالی که بیشتر مایکو باکتریوم ها با آنتی بیوتیک ها قابل معالجه هستند، عفونت M .avium استثنا می‌باشد .
در شرای پرنده ای در گله شما دچار این بیماری شد بلافاصله آن را از گله خود قطع نمایید .
سه
دسته علامت گوناگون از این بیماری گزارش شده می‌باشد : 1- نوع کلاسیک آن که یار با ندول ها و گرانول هایی در همگی ارگانیسم هاست .
2- گونه دوم آن یار با ایجاد آسیب در لوله های گوارشی می‌باشد . در این مدل میزان زیادی از این باکتری در مدفوع چشم می شود .
3- اشخیص این فرم مضاعف ایراد می باشد زیرا که این فرم نماد های بارزی برای تسشخیص وجود ندارد . این فرم اکثر در قناری و فنچ ها صورت می دهد .
M .avium مضاعف به آنتی بیوتیک ها مقاوم هست . در بشر برداشت گره های لنفاوی توسط جراحی اغلب برای درمان عفونت لازم است .
مردمی را که دچار سل انسانی هستند، نباید هیچ گاه اذن بدهید آنان به سالن های شما وارد شوند .